Knipseltherapie

Een totaal verdwenen bezigheid is het uitknippen van stripstrookjes uit de krant. Dat komt voornamelijk dat er geen feuilletons meer in de kranten staan, geen vervolgverhaaltjes, alleen grapjes. Jammer eigenlijk, de afwisseling was best leuk. Dagelijks een stukje avontuur, soap of drama, en een mop erbij. Net als het echte leven. Maar je mag tegenwoordig al blij zijn dat er nog strips in kranten staan.  Sterker; je mag nog blij zijn dat er überhaupt nog kranten zijn. Een krant, die lees je op papier. Het zal wel ouderwets zijn. Ik kijk dan weer wel bioscoopfilms op mijn mobiel euh.. Smart-phone, de term  mobiel is inmiddels ook niet meer van deze tijd.

Maar wat zeker ouderwets is, (en gezellig) zijn dus de uitgeknipte strips. Een halve eeuw geleden  stonden de kranten nog bol van spannende stripverhalen. Door de komst van de TV verdwenen die steeds meer uit de krant, op TV kan je immers in een keer een compleet verhaal bekijken, een detective, soap horror en wat al niet meer. Op een avond kotst de TV honderden verhalen over je heen, vermengd met gillende reclames. Wat een onrust, mijn kat krijgt er epileptische aanvallen van. En dan heb ik het niet eens over mijn eigen geestesgesteldheid. Ik denk dat ik als therapie stukjes papier uit de krant ga knippen. Best een rustgevende bezigheid. In het verpleeghuis waar ik 1,5 dag als receptionist werk zat een man die met een mesje woorden uit oude boeken sneed. Geen idee wat hij met al die losse woorden deed, maar het ordenen maakte hem rustig.

Als stripgek heb ik natuurlijk vroeger ook eens een verhaaltje uitgeknipt. Maar wat leuker is om hier te tonen zijn strips die je nu nergens anders kunt lezen. Dankzij huisvlijt van vele mensen in het verleden zijn strip- schatten bewaard gebleven die anders verloren waren gegaan. Er verschenen zoveel fijne strips, maar van lang niet alles is een boekje gemaakt, dus fijn dat de knipmensen voor ons aan de slag zijn gegaan. Ik zal regelmatig complete verhalen plaatsen.

Ik trap af met een verhaal uit de reeks Kraaienhove van Willy Lohmann. 50 verhalen werden er in de jaren 60 in het Parool gepubliceerd. Later maakte hij nog enkele korte verhalen van Kraaienhove voor weekblad Pep. Een aantal verhalen zijn in boekvorm uitgebracht. Maar de meeste dus niet.

Ik plaats nu kort op elkaar afleveringen met 12 stroken. Zo hebben we in deze snelle tijd toch nog een beetje het feuilleton gevoel weer terug. En het geeft mij de tijd de sterk vergeelde knipsels digitaal te ontgelen…Print ze uit, knip ze los en plak ze in een plakboek. Je zult merken, je wordt er heerlijk ontspannen van.

Wordt vervolgd.