zaterdag 25 april 2015

George ( Paul is dead )



Mensen met een beetje kennis van de populaire cultuur weten dat de echte Paul McCartney eind 1966 is overleden en vervangen door de huidige Paul McCartney. Wie dat niet gelooft moet zijn Beatles platen nog maar eens achterste voren draaien. Of google simpel "Paul is dead" en je wordt overspoelt met webpagina's en filmpjes op youtube over deze hoax. Zelfs Batman en Robin zijn er mee bezig geweest.

Wat geen hoax is maar waar niemand zich blijkbaar druk om maakt, is dat in diezelfde jaren zestig de echte Sjors vervangen is door een buurjongen genaamd George. Geen cryptische omschrijvingen en verborgen boodschappen in de tekeningen van Frans Piët Ook hoef je geen boek achterstevoren te lezen om erachter te komen hoe het zit.  Nee het gebeurde gewoon in plain sight, achterop weekblad Sjors 38 van 1964. Hier, kijk maar!

1964. Hello George, goodbye Sjors.


Hieronder;1938 ging Sjors even logeren ... 

Hoe zat het nou? Sjors was al in 1938 gaan logeren bij zijn oom. In het dorp aldaar maakte hij al snel nieuwe vriendjes en vormde een nieuwe rebellenclub. Hij ontmoette ook zijn toekomstige pleegouders, de kolonel en diens dochter Sally. Na de oorlog ruilde hij de rebellenclub in voor Sjimmie. En na vele avonturen krijgt hij pakweg een kwarteeuw later een brief van zijn ouders die vinden dat zijn logeerpartij nu wel lang genoeg heeft geduurd. Sjimmie huilt even, en stamelt wat in gebroken Nederlands maar gaat al snel verder met de roodharige robbedoes en zet Sjors op de boot. George de nieuwe Sjors alsof er niks veranderd is. Enkele jaren later stappen ze zelf uit het openbare leven en staan er 2 hippe gasten klaar om hun rol over te nemen.

De hippe sterrren in de jaren 70
Wie zijn dat nu eigenlijk, die Sjors en Sjimmie. Je fantasie slaat ervan op hol. Er is een link naar de popmuziek. Er zijn mensen die me wijzen op de overeenkomsten tussen  popsterren uit de jaren 70 en Sjimmie. Waarvan Michael Jackson de bekendste is,maar het zou ook Sly Stone kunnen zijn.

Sjimmie Sly Stone?
Maar we hebben het hier over Sjors.  Hij wisselt veel van kapsel. De ene keer rood haar, dan weer blond. Het vermoeden rijst dat we te maken hebben met... David Bowie.

George Bowie


dinsdag 21 april 2015

Funnies! ( grijze haren )


illustratie Gerben Valkema

Als men in Amerika over "the Funnies"spreekt bedoelt men de stripbijlagen van de zondagkranten. Het waren in feite superstripbladen op A2 of tabloid  formaat, althans in de gouden tijden van weleer. Tegenwoordig worden strips in de Amerikaanse kranten gedrukt op postzegelformaat. Jaha, vroeger was alles inderdaad altijd beter. Nou ja, sommige dingen dan. Het leek me in ieder geval fantastisch om ook een keer een grote Stripkrant uit te brengen zoals die verschenen in de jaren dertig. Ik opperde dit plan op het internetforum voor stripmakers. Vroeger had je geen internet, nu wel. Nu had ik in een klap contact met alle pakweg 100 tekenaars van Nederland. Ik communiceerde zelfs met levende stripgoden alsof filmgekken plots met Laurel en Hardy konden babbelen. Doen jullie ook mee in mijn film?

Op het forum werden  dagelijks ambitieuze plannen geopperd, het ene plan nog leuker dan het andere. Maar door de diversiteit aan meningen ( stripmakers zijn immers allemaal individuen ) zagen maar weinig wonderen het licht der geboorte. Doorzetters hadden een jaar daarvoor wel net de BNS opgericht. De Beroepsvereniging Nederlandse Stripmakers. Het is best knap. Striptekenaars verenigen in een eh…vereniging.  Dus geen flauwe grapjes over de afkorting. Enfin,  het was dus niet helemaal hopeloos om met plannetjes te komen. Ik was vastberaden door te zetten. Alle striptekenkoppen moesten dus de zelfde kant op. Alleen dat al zou een prestatie van formaat zijn.

Al snel was ik al uitgeput en ontmoedigd door de talloze beren op de weg waar collega's me gretig op wezen. Weet je wat het kost zo'n krant drukken? Weet je wat het kost om een strip te tekenen? Weet je wel waar je aan begint? Een krant! Op het forum was ik rap de dood in gediscussieerd. Maar ik werd weer tot leven gewekt door positieve reacties van collega's die het te gek vonden, en ik kreeg heimelijke sms-jes met bemoedigende woorden. Het balletje begon de goede kant op te rollen. Gerben Valkema versterkte mijn eenmans equipe. Onze energie ging dezelfde kant op. Een stripkrant man! Net zoals in the good old days! The sky was the limit. Voor talloze goedbetaalde opdrachten hadden we geen tijd meer.  Ook de afwas thuis lieten we staan. De krant ging voor! De BNS kon natuurlijk ook fijn helpen. Die betaalde de helft van de drukkosten! Voorwaarde was dat alleen leden in de krant mochten publiceren. Dat veroorzaakte wel wat consternatie. Niet iedereen zat immers bij de beroepsvereniging. Tekenaars die nog niet lid waren werden vlug lid. Velen bleken bereid het lidmaatschap te betalen en een gratis strip te leveren. Want onbetaald een strip leveren, wie wil dat nu niet!

Mijn Haarlemse kranten mannetjes, Willem Brand en Kees Reniers .Fragment uit een recent stripoptreden.
Een krant uitgeven dat had ik nooit gedaan. Maar ik wist wel een mannetje  in het Haarlemse, die talrijke krantjes uitbracht. En nog een mannetje voor de vormgeving met contact bij een goede drukker.  Enthousiaste mannetjes die de mouwen opstroopten. De andere helft van de drukkosten werd via advertenties door een van de mannetjes binnengehaald.  Ook dat is een vak apart, waar Gerben en ik geen zin in hadden. Al dat geneuzel over praktische zaken. Laat ons maar bezig zijn met de inhoudelijke kant van de krant. Zo wilde ik perse advertenties in stripvorm. Advertenties in stripvorm zouden zo niet al te storend werken tussen de andere strips. Advertenties die niet opvallen, geniaal plan van mij. We vertelde het maar niet aan de adverteerders. Ook het tijdschrift  Zone5300 zou een advertentie in stripvorm leveren. Een strip tekenen en voor de publicatie betalen. Dat was nog een stapje verder dan gratis leveren. Ja, die hadden hart voor onze zaak. Ik wilde vooral ook een dikke krant. Dat ging lukken. Ik wees mezelf ook een pagina toe. Ik moest 'm alleen nog wel even maken terwijl mijn hoofd overliep van het geregel. Bovendien ging ik op vakantie. Terwijl ik collega tekenaars wees op de deadline (heren! wel op tijd leveren ja) ging ik ergens in het buitenland in een hangmat slapen.  Ik wist immers als hoofdredacteur wanneer de echte deadline was.
De hele leuke advertentie in stripvorm van Zone 5300

Teruggekomen waren bijna alle pagina's binnen. Keurig op tijd. Maar niet allemaal. Het was leerzaam om eens aan de andere kant te staan. Arme redacteurs, ik begrijp ze nu beter. Ook moest alles nagelopen worden op foutjes. Natuurlijk zat ik zelf enkele uren voordat de persen gingen draaien als laatste nog aan mijn eigen strippagina te werken. De vormgever vloekte, er is nog 1 idioot die zijn pagina moet leveren! Maar gelukkig, de volgende dag rolde de krant van de persen. Ik poseerde er zelfs voor met een nog nat exemplaar in mijn handen. Ik huilde tranen van geluk. Het was gelukt! een stripkrant. Toen mijn tranen en de inkt droog was bladerde ik snel naar de pagina waar mijn strip stond. Ik keek naar plaatje 8,  Help! ik was vergeten de titelheld zijn haar met zwart in te vullen. Hij leek in 1 nacht grijs te zijn geworden. (net als ik, door het werk aan de krant) Het was alsof het meisje met haar opa zoende. Had de hoofdredacteur me daar niet op kunnen wijzen?! Ow, fuck! dat was ik zelf! En het was niet de enige fout waar ik fijntjes op werd gewezen. De advertentie van Zone , daar was ook iets mis mee. Er was een concept geplaatst.
Gelukkig is er nu deze blog waar ik de strip en advertentie kan tonen zoals die beide gepubliceerd hoorden te worden. Maak ik toch een beetje de foutjes goed.
Bij het ter persen gaan van de Stripkrant. De glimlach was echt! (foto Kees Reniers) 
En er was nog een ander detail waar niet al teveel aandacht aan besteed was. Distributie en verspreiding.  De volgende dag werden de kranten geleverd. 2 pallets met kranten stonden op de stoep. Ik schrok me het apelazures. Hoe kwamen die bij de lezers? Enfin, ik heb een hoop geleerd in die tijd. Maar daarover een volgende keer. Dan vertel ik ook over Stripkrant 2.

Mijn eigen film op papier, detective Nick Name.






donderdag 9 april 2015

Sjors (visuele aanvulling)


Als aanvulling op de voorgaande post hier wat beeldmateriaal uit de rijke geschiedenis van Neerlands langstlopende strip. Nou ja, bijna langstlopende strip dan…

De vooroorlogse Sjors van Piët; een  Amerikaanse krantenstrip in een Hollandse setting .
 Een plechtig gesigneerd album...
Het Sjors avonturen-verhaal van Hans Ducro is nooit in boekvorm verschenen.


Niks rebels aan de lieflijke Sjors van Carol Voges.

 
 
Een pagina van Jan Steeman uit zijn derde verhaal  "De Verdwijners" op tekst van Frans Buissink. Linksonder een knipoog naar weekblad Pep en is de man met de baard een zelfportret van de tekenaar ?


Toen ik deze gag voor het eerst las rende ik naar mijn buurjongen waar ik met tranen over de wangen de grap navertelde.Veel lezers schijnen soortgelijke ervaringen te hebben met andere gags.





Een heus Sjors en Sjimmie horloge. Ik heb het nooit gedragen. Het batterijtje heeft inmiddels aan de binnenzijde onherstelbare schade aangericht.






zondag 5 april 2015

Sjors (onze Robbedoes in een tehuis?)

I


Opnieuw is er weer een ontzettend leuk album verschenen uit de reeks Robbedoes...een verhaal van. Uitgeverij Dupuis laat diverse auteurs hun gang gaan met dit meer dan 75-jaar oude stripfiguur. De albums verschijnen naast de reguliere reeks die talloze remakes en moderniseringen achter de rug heeft. Hebben wij in Nederland ook een oud stripfiguur dat in het collectieve geheugen opgeslagen is en waarvan je zou wensen dat diverse auteurs ermee aan de slag gingen? Of dat je zou willen dat er gewoon weer boeken van verschenen?  Een volmondig ja! is het antwoord, wel 2 stripfiguren! Een duo nog wel, met een geschiedenis die teruggaat tot in de jaren 20! onze eigen Sjors en Sjimmie!


Talrijke schrijvers en tekenaars hebben hun talent in dienst van deze knulletjes gesteld.  Films zijn er gemaakt, puzzels, servies en postzegels. Een elpee met liedjes over het bijfiguur, noem het maar op.  Sjors en Sjimmie waren wereldberoemd in Nederland hebben net als Robbedoes en Kwabbernoot in de loop der jaren ook regelmatig diverse remakes moeten ondergaan. Toen ze bijvoorbeeld 45 jaar geleden van geestelijk vader veranderden haalde het alle kranten .


Uit de krant van maart 1970. Overdracht van het penseel.
Na twee verhalen stopte Jan Kruis alweer. Hij was te duur. Ook maakte Jan liever gagstrips dan lange verhalen. ( een fragment bovenaan) Na Sjors en Sjimmie zou Jan Kruis beroemd (en gefortuneerd )worden met Jan Jans en de kinderen.
Al in Sjors nr 43 uit november 1970 werd het eerste verhaal van Jan's opvolger gepubliceerd.
Helaas zitten Sjors en Sjimmie nu ergens in het tehuis voor oude stripfiguren want de laatste modernisering uit de jaren 80 is inmiddels ook weer door de tijd ingehaald. Een modernisering die overigens zeer succesvol was, bijna niet te evenaren.


Een oude kolonel die samen met zijn jonge mooie dochter samenwoont met een allochtoon en een frisse blonde knul. Dat is goud in handen van menig stripmaker. Blijkbaar ook nog goud in de handen van uitgeverij Sanoma die weliswaar niks met deze vergeten striphelden doet behalve de rechten verlengen. Jammer. Want zou het niet te gek zijn als (vul hier uw favoriete Nederlandse stripauteur in) zijn versie van Sjors en Sjimmie zou maken? Er is nog genoeg te vertellen over maar ook met Sjors en Sjimmie.  Daarom...