woensdag 16 augustus 2017

Onbekende beroemdheden


Het verzamelen van originele striptekeningen heeft een steeds grotere vlucht genomen. Het begon zo'n beetje in de jaren 70 van de vorige eeuw met het werk van Kuifje tekenaar HergĂ©. Kopers haalden steeds regelmatiger de krant met de enorme bedragen die neergeteld werden voor een originele strippagina.
Tijdens een interview nog, vlak voor de gekte, ontdekten journalisten tijdens een bezoekje aan de tekenaar de tekeningen van het eerste verhaal. Deze waren achteloos in een kast geflikkerd als oud papier. Nu hangen dezelfde tekeningen in een eigen Herge-museum achter gepantserd glas.


Anno 2017 zijn er  talrijke websites waar originele striptekeningen te koop zijn. In de USA is de verkoop van comic originelen big business.  Filmsterren hebben als investering een paginaatje Superman in huis.Voor de gewone stervelingen is het meeste werk van bekende striptekenaars buiten bereik geraakt. Gelukkig worden er steeds mooiere boeken uitgegeven met reproducties, maar  "the real thing" is toch het mooiste. Zo heb ik thuis een origineel van Broer Konijn met koffie spetters uit de mond van Dick Matena. DNA- materiaal is in druk een stuk minder interessant.

Voor mij als tekenaar/verzamelaar is het zeer inspirerend om je atelier vol te hangen met het zweet en zwoegwerk van collega's. Het liefst zou ik natuurlijk een origineel van Franquin (de tekenaar van Guust Flater) ophangen, maar ik heb even geen 100.000 euro bij de hand.

Ik vind het fascinerend dat elk land zijn eigen beroemdheden heeft. Hier in Nederland verruilen mensen hun schoonmoeder nog voor een ingelijste Olivier B. Bommel maar wie heeft in bijvoorbeeld Zuid Amerika ooit van Tom Poes gehoord? Via de tekenaar van Tom Poes en Bommel kwam ik overigens wel op het spoor van Zuid Amerikaanse strips. Zuid Amerika heeft een rijke traditie in de strip.
Marten Toonder leerde in de jaren dertig het vak door een striptekencursus gepubliceerd in het Argentijnse blad Patoruzu. Dit blad was vernoemd naar een stripheld van de tekenaar Dante Quinterno, wel eens de Argentijnse Walt Disney genoemd. In dat tijdschrift verschenen avonturen van vele striphelden die op hun beurt weer een eigen tijdschrift kregen.

Veel van Zuid Amerikaanse strips  zijn voor mij totaal onbekende beroemdheden. Origineel werk is ook gewoon te koop via Ebay, en dat allemaal voor bedragen zonder 3 nullen. De teksten van de strips kan ik niet lezen wat de strippagina's voor mij nog fascinerender maakt. Elke grap is natuurlijk geniaal. En wat het tekenwerk betreft...ik kan er uren naar kijken, zo'n origineel verteld een hoop over de werkwijze van de tekenaar. Ik kocht er een paar.


LOS 3 AZOTES DE DIOS van ene Adolfo Hernando Urtiaga De strip verscheen in bovengenoemde Patoruzu. Een fascinerend origineel met veel dekwit en het nodige  knip en plakwerk. Een tekening is nooit klaar! en hier is dat goed te zien. Zo is het eerste plaatje  eruit gesneden en vervangen door een hertekend prentje.  En ook bedacht de tekenaar dat een professor een groter hoofd moet hebben dan een doorsnee sterveling, zijn schedel is wat groter gemaakt op alle plaatjes. Mijn kennis van de Spaanse taal  is beperkt om niet te zeggen totaal afwezig. Toen ik de titel Googelde om achter de betekenis te komen kwam ik op allerlei pornosites terecht waar mensen met een zweep worden geslagen. Rechtstreeks vertaald staat er De 3 zweepslagen van God. Een vreemde titel voor een strip. Los tres Azotes vertaal ik voor het gemak maar met de drie idioten. Want dat zijn de hoofdpersonages. Ze geven geheime plannen aan de affiche-plakker in de stad. Leuke grap, leuk getekend in een lekker penlijntje. En een prachtige handbelettering, mooi om naar te kijken.




In het tweede origineel gaat het ook om drie idioten. Al is er een de grootste idioot. Dat is de hoofdpersoon, genaamd Capucua. Een sukkel met heel veel geluk. De andere twee, een professor en een butler, proberen hem telkens te slim af te zijn. Wat natuurlijk niet lukt. Want zo zijn de stripwetten. Ook dit origineel is het waard om aangestaard te worden. (is dat goed Nederlands? what the heck! )  De bladzijde bestaat uit vier stroken en zijn ooit opgeslagen geweest in een vochtig hol. Ze zaten als stapeltje aan elkaar geniet, zie de roestige gaatjes links) Tja, heel praktisch, zo hou je het verhaaltje bij elkaar. Helaas raakten de stroken wel heel erg aan elkaar gehecht, ook zonder nietje wilden ze elkaar niet meer loslaten. Dat heeft de tekeningen beschadigd, maar dat geeft het origineel ook weer iets extra's.

Adolfo Mazzone was de tekenaar en die heeft toch aardig wat bereikt als ik dat zo lees op Wikipedia. Het stripblaadje wat naar deze Argentijnse Eppo is vernoemd is overigens een leuk gevarieerd oblong boekje ter grootte van een liggende pocket. Er staan allerlei strips in van andere onbekende Argentijnse tekenaars. Ook van die strips zijn weer originelen te koop op de Argentijnse Marktplaats. Maar he, ik kan wel alles kopen. Het wordt tijd dat men mijn werk gaat inlijsten. Helaas werk ik tegenwoordig digitaal ...